Dooyewaard Stichting

HUTTEN
De mooiste Gooise hutten waren eigenlijk kleine landhuisjes met prachtige daken van golvend riet, maar de meeste waren eenvoudige houten hutten van donker geteerd hout. Deze hutten werden gebruikt als woonplek maar ook heel vaak als atelier en juist in die functie ontstond er een levendige handel in deze hutten. Eenvoudig gebouwd zonder diepe fundering werden de hutten regelmatig opgetild en op een boerenkar verplaatst naar een nieuwe plek, indien op de bestaande plek andere plannen voor bij voorbeeld dorpsuitbreiding ontwikkeld werden. De planken nummeren, uit elkaar halen en weer opbouwen was ook een vaak gebruikte methode.

Tot ver in de 20e eeuw waren in Laren en Blaricum nog veel van deze oorspronkelijke, eenvoudige hutten te vinden. Nu Laren en Blaricum inmiddels tot de duurste woonplaatsen van Nederland behoren is er heel weinig over van dit cultureel en architectuurhistorisch erfgoed.

DOOYEWAARD STICHTING

De Dooyewaard Stichting is ontstaan uit de nalatenschap van de Blaricumse schilders de gebroeders Jacob en Willem Dooyewaard, waarvan Willem de laatste was. De Stichting beoogt het verwerven en in stand houden van ateliers en daarbij behorende woonruimte om het eigen karakter van Blaricum als dorp van kunstenaars te bewaren en verder gestalte te geven. Vanuit dit perspectief heeft de Stichting in 2008 een perceel tussen de Schapendrift en de Eemnesserweg in Blaricum aangekocht van mevr. Vera Gerson Lohman, dochter van kunstschilder Theo Lohmann.

HET PERCEEL VAN DE FAMILIE LOHMAN
Het perceel is bijna een eeuw in handen van de familie Lohmann geweest. Theo Lohmann kocht het in 1918 met daarop het stenen woonhuis De Iepen en los een schuur en paardenstal, gebouwd in 1906. Hij kocht het perceel en huis van Willem Oversteegen. Oversteegen was in 1904 een kwekerij begonnen aan de Eemnesserweg samen met Yke Posthumus, de tuinman van de Kolonie, die hiervoor zijn werk in de Kolonie verliet.

3 LOSSE HOUTEN HUTTEN
In de jaren 1920 heeft de kunstschilder Theo Lohmann drie losse houten hutten / ateliers opgekocht en op zijn terrein geplaatst. De eerste aankoop in 1922 was een houten hut “La Petite Espinette”, een als atelier in gebruik bijgebouw van Huize Parva gelegen nabij de Torenlaan (thans Heideweg 10). In 1924 werd het tweede pandje aangeschaft. Dit was een atelier dat in Laren stond, waar o.a. Ferdinand Hart Nibbrig en Anna Sluijter in gewerkt hebben. Tot slot werd in 1927 de derde aankoop gedaan: één van de oude hutten van de voormalige kolonie uit het zogenaamde Humanitaire Bosje van het terrein van Prof. van Rees (thans in de buurt van Torenlaan 64). Een tekening uit 1917 laat zien dat Piet Mondriaan hier die zomer gewerkt heeft.

BEHOUD EN RESTAURATIE
Deze drie (niet beschermde) ateliers staan er in zo goed als oorspronkelijke staat en de koop van het perceel is vooral gedaan om te voorkomen dat dit laatste stukje erfgoed van de huttencultuur met de grond gelijk gemaakt zou worden om plaats te maken voor nieuw te bouwen villa’s.[divup id=”left1, right1″] [divup]